Vay Arkadaş Yaaa…

Vay arkadaş dedim de, abi arkadaş ne kadar önemli bir etkenmiş insanın hayatında.

Ankara’da yeni bir işe başladım, yaklaşık 2 ay kadar oldu. Yeni bir yeni bir iş ortamı bunların hepsi süper.

Bir de ev arkadaşım var o da çok iyi bir insan. Ama biraz yaş farkımız olduğundan ben çok kıpır kıpırım o biraz daha olgun ve durgun.

2 aydır her hafta sonunu evde yatarak geçiriyorum işe gitmediğim zamanlarda.

Kafadengi bir arkadaşın değeri böyle bir zamanda iyi anlaşılıyor ki birde ben öyle kolay kolay herkesle gezip tozabileceğim arkadaşlıklar kuramam.

Ha muhabbete girerim ama birşeyler paylaşayım da, beraber takılalım da olayına gelemiyorum.

Zaten şöyle bir baksam bugüne kadar toplasan berabe takıldığım çok fazla arkadaşım olmamıştır.

Ama her gittiğim yerde de onlardan birini ararım mutlaka. Ve bu arkadaşsızlığın etkisi ile haftasonları kendimi eve kapatıp uyumaya veriyorum.

Şu da var ki bende tek başına film izlemekten bile zevk alamayan biriyim ki bu bende bir arkadaş arayışını oldukça artırıyor.

Arkadaş bulana kadar bende yazmayla arkadaş olayım diye düşündüm.

Hem belki yazmak sıkıntımı alır benden, hem de yaklaşık 2 yıl önce aldığım internet adresim bir işe yarar.

Öyle işte ya..

Yazmakta da acemi olunca ancak bu kadar dökebiliyor insan içini…

Bir Cevap Yazın

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.